تیم علمی- تحقیقاتی لعل حیات وسام

دکتر فخرالدین عابد*، دکتر تیمور لطیفی، مهندس ضیاالدین عابد، خانم دکتر محمدپور و خانم مهندس جهاندار*

*نویسندگان مسئول

هر چند مبحث تنظیم جیره با پروتئین خام در تغذیه طیور سال هاست در جهان به عنوان یک معیار از اولویت های اصلی خارج شده است اما همچنان پرورش دهندگان طیور (به عنوان مشتریان این تولیدات) فشار زیادی بر تولید کنندگان بابت حفظ سطوح قدیمی پروتئین در جیره وارد می کنند و این نوع تقاضای بازار، تولیدکنندگان را از بکارگیری دستاوردهای علمی روز دنیا  باز می دارد. همچنین استفاده از منابع پروتئینی با کیفیت پایین (قابلیت هضمی پایین)، نیز به دلیل تمرکز بر روی پروتئین خام دارای توجیه می باشد. نگرانی های عمومی در ارتباط با دفع نیتروژن ، موجب تمرکز متخصصین بر روی شاخص هایی با راندمان بالاتر در مقایسه با پروتئین خام شده است.

پاسخ به چند پرسش متداول برای انتخاب جیره مناسب اساسی می باشد:

• آیا همیشه افزایش سطح پروتئین خام معیاری برای برآورده نمودن نیازها گله طیور است؟ (هر چه پروتئین خام بالاتر، جیره بهتر؟)
• آیا می توان نیازمندی های گله های سویه های جدید طیور را با راندمان بالاتری تامین نمود بطوریکه دفع نیتروژن به حداقل خود برسد؟
• چگونه می توان تفاوت کیفیت پروتئین خام از منابع مختلف مواد مغذی را در جیره نویسی تعدیل و استاندارد تر نمود؟

کیفیت، رسیدن به استاندارد نیست، بلکه بهبود و ارتقای مستمر آنست. (لعل حیات وسام)